زیبایی شناسی فرمی ( شکلی)

زیبایی شناسی شکلی بیشتر متوجه شکل‌ها، ریتم، تقارن، تناسب، پیچیدگی و ساختار بصری محیط بیرون است. هر چند تجربیات شنیداری و لامسه و بویایی را در ادراک محیط منتفی نمی‌کند اما توجه بیشتر به ویژگی‌های هندسی و ترکیبی و به طور کلی بصری می‌باشد که آز آن دسته بعنوان مثال می‌توان به روانشناسی گشتالت اشاره کرد.
روانشناسی گشتالت به این نتیجه رسید که گرچه تجربه‌های روانشناختی از عناصر حسی ناشی می‌شوند اما با خود این عناصر تفاوت دارند بدین معنی که ما دنیا را نه به صورت مجموعه‌ای از محرک‌های جداگانه بلکه به صورت کل‌­های معنی‌دار تجربه می‌­کنیم برای مثال ما با گوش کردن به نت­های مجزای یک ارکستر سمفونی، قادر به درک تجربه گوش دادن به خود آن نیستیم و در حقیقت موسیقی حاصل از ارکستر کیفیتی به ما ارائه می‌دهد که فراتر از مجموع نت‌هایی است که توسط نوازندگان مختلف اجرا می­‌شود.گشتالت قواعدی دارد که مبتنی بر این واقعیت است که هر نمونه تحریکی به ترتیبی تلقی می‌شود که ساختار حاصل از آن تا حد امکان ساده باشد. در اینجا اشاره کوتاهی به مهمترین این قوانین می‌کنیم:
• قانون شکل خوش: در فرم‌های ناقص یا قطعاتی که از یک فرم، میل به این است که فرم به صورت تصویری خوش‌فرم تکمیل شود.
• قانون مجاورت: اگر بخواهیم نقاط یا خطوطی را به یکدیگر وصل کنیم نقا یا خطوط نزدیکتر زودتر به هم مرتبط می‌شوند تا نقاط دورتر.
• قانون بسته بودن: یک سطح بسته را زودتر به صورت یک شکل می‌شناسیم تا یک سطح باز را.
• قانون مشابهت: ما اجزای شبیه به یکدیگر را مربوط به هم تصور می‌کنیم و فرم مجموعه آنها را به صورت یک شکل تشخیص می دهیم.
• قانون تجربه : در داخل فرم‌های اتفاقی ما اغلب تصور می‌کنیم که شکل‌های آشنایی را تشخیص می‌دهیم. این چنین است که اغلب در تصویر ابرها در آسمان صورت‌ها یا حیواناتی را می بینیم.
استفاده از قوانین گشتالت در طراحی و دکوراسیون داخلی برای ایجاد زیبایی فرمی بسیار مناسب و چشم نواز است.